Puslu gece ardından uyanırken şafaklar,
Çaldı kösler, davullar, ufka çıktı sancaklar.

Hücûm emri verildi ak tolgalı beylere,
Gazilikle şehadet, taht kurdu gönüllere.

Geldi ki öyle bir an, meydan oldu toz, duman.
Tutsaklığın zehrini aldı götürdü zaman.

Parıldarken ay gökte  aksi vurdu göllere,
Şehit kanı kokusu, kaldı kızıl güllere.

Gülden aldı bayrağım kokusuyla rengini,
Göle vuran hilâl'le buldu asıl dengini.