Ayrı duran kalpleri bağladık dost bağıyla,
Sevda yeline saldık, bir örümcek ağıyla.

Mor sümbülle, menekşe, isterim benim olsun.
Izdırap gülleri mi? Bırak dalında solsun.

Anlatılmaz bir duygu selindeyim bu akşam.
Seni görür gibiyim hangi tarafa baksam.

Tatlı rüya, ey hayal, aslın nerde? O gelsin.
Sen ne derde bir deva, ne vakitsiz ecelsin.

Sen aklıma geldikçe; derin bir of çekerim.
İçimi sızı kaplar, yaralanır yüreğim.

Sevdaları bindirip martı kanatlarına,
Ümidimi bağlarım mahşer atlılarına.

Sinemdeki küllü kor, şimdi artık volkandır.
Yanağımdan süzülen gözyaş değil al kandır.

Ruhumdaki hicrana kim verir bu hiddeti,
Esrarlı ney sesinde belki durur şiddeti.

Lüle lüle saçların koşuşurken sehere,
Işık ol gel güzelim, çıkmadan son sefere.

Yedi renkte buluşup bir demet nur olalım,
İsrafil''in nefesi, çaldığı sur olalım.

Akşamın duyguları gömülürken şafağa,
Dökülüyor insanlar evlerinden sokağa.

Izdırap içinde gün, yükselirken ufuktan,
Her yer çok sıcak ama, sevdam üşür soğuktan.

Sevdaları sararım şafağın tüllerine,
Hergün lanet okurum, gurubun güllerine.

Ne şafağın sevabı, ne gurubun günahı
Yoktur, bilirim amma, bunlar gönlümün ahı.