Ayrılık; gelir çatar, senden benden habersiz.
Gözlerin bulutlanır, ağlarsın sessiz sessiz.

Hıçkırığın boğulur dalgaların sesinde,
Birden kokun kaybolur, rüzgarın nefesinde.

Son yolcuyu çağırır, meçhulden gelen gemi.
Vedanı bekleyemem, bitirdim en son demi.

Demir alacak şimdi, sessiz gemi limandan.
Izdırabım dinmez ki, ayrılırken zamandan.

Seferimiz başlarken, karanlık denizlere,
Gözlerim son kez bakar, rıhtımdaki izlere.

Yıkılan hayalleri, gerek var mı sorguya?
Sallanamaz ellerin, giden bu son yolcuya.

İçinde tek ben varım, bir de şu sessiz gemi.
Bedenden ayrı canda, arıyorum gölgemi.

Meçhul akıbetine, koşuyorken son yolcu,
Karanlık denizlerde görünmüyor yol ucu.

Yanımda ne sen varsın, ne mal, mülk, ne parası.
Gönlümde hala durur, derin sevda yarası.

Sandım sevda ölümdür. Yoksa ölüm sevda mı?
Can bedenden çıksa da bırakamam sevdamı.

Ay gökte gülümserken, sevdalılar yurduna.
Bir yıldız kaydı gitti, gökyüzünün ardına.


25.07.1999/ İlhan BÜYÜKYÖRÜK