İçtiğim rakı değil, muhabbetime meze,
Dostluğun ateşinde su dökülmez ki köze.
Sevdanın coşkusuyla dostlar başladık söze,
Erenler "söz gümüşse sükut altın" desinler.

Dostların meclisinde sevdaya kul olmuşuz.
Yaktığımız ateşte, kendimiz kül olmuşuz.
Sevda bahçelerinde, bir demet gül olmuşuz.
"Kararmış gönüllere ışık olmuş" desinler.

Doğruluk, dürüstlüktür; dostluğun ilk simgesi.
Gör ki; çok .çabuk düşer, riyakarın maskesi
Yalan yanlış kaldırmaz, işte dostlar meclisi,
"Meclisinde doğruya tapan olmuş" desinler.

Olduğun gibi görün, suretin aslın olsun.
Kötülük ve ihanet sana gelmeden solsun.
Sen tali bir yol değil, şahdamar ana kolsun.
"Suretinden sıyrılmış, pür nur olmuş" desinler.

Sadakat, sevgi, güven; dostluğun tek şiarı.
Cömertliktir; cennetin, varsa bir anahtarı.
Sapıtırsam isterim, dostumdan şu ihtarı,
"Beşersin şaştın gönül, taşkın olma!" desinler.

Tatlı dille bağlanır gönül dostu dostuna.
Güler yüzler ışıktır, sığmaz kuzu postuna.
Kin tutmaya kimseye, sakın bir can kastına.
"Yılanı deliğinden çeken dildir" desinler.

Toplanmış ehli meclis, derinden iç çekerek.
Musallada sandukam, etrafı dağlı yürek.
Dostların omzundayım, dünya malı ne gerek.
"En büyük sevdalara, vasıl olmuş" desinler.