| Navigasyon |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| |
Umur Bey tepede kurmuş otağı
Körfeze bakarak GEMİLİK demiş.
Bin atlı Kayı’yla inmiş kıyıya,
"Bu ili terketmek delilik" demiş.
Gem atın ağzında, gemi denizde.
Gemiyi gem yaptık... Eh sayenizde...
Doğruyu söylemek iradenizde,
Sen gem de, İlhan’ım GEMİLİK demiş...
At başı körfeze, gem mi vurulur?
Suyunda gem değil, gemiler durur!...
Gem dersen, denizin suyu mu kurur?!...
Sen gem de, İlhan’ım GEMİLİK demiş...
Bakıyor Umurbey tepeden koya.
Her taraf yemyeşil zeytunî boya.
Kaç yılın yanlışı, değişmez bu ya!?...
Sen gem de, İlhan’ım GEMİLİK demiş.
27.04.2011/Gemlik
Şiirin Hikayesi
Gemlik adının bu yerleşim yerinin tarihçesine uymadığını ve tarihçede bahsedildiği gibi bir kısaltmanın anlam değişikliğine neden olduğunu düşündüğüm ve bir türlü bu ismi kabullenemediğim için duygularıma tercüman olarak kaleme alınmıştır. Şiirdeki Umur Bey Gemlik fatihi Molla Kasım'dır.
|
|
|
|
|
|
| |
Bugün 61 ziyaretçi (68 klik) kişi burdaydı! |
|
|
|
|
|
|
|
