Dik dağların doruğunda, çeşit yığın karlar var.
İnsanların şu gönlünde binbir türlü sevda var.

Kimi acı, kimi tatlı, kimisinde tuzlu su,
Sevda denizine düşen, olur Hak’kın yolcusu.

Pek çok insanı kandırmış sahte tanrı Afrodit.
Fuzuli’ye ilham olmuş, sokaktaki ölen it.

Ben fuzuli, o Fuzuli, bulduk birbirimizi,
Araya asırlar girse ayıramazlar bizi.

Günümüzde Afroditler o kadar çok ki keza,
İnsan sevdalandı sanır, halbuki görür eza.

Kimi sevda diye cana, kastedip günah işler.
Kimi durmaz aygır gibi, dişi görünce kişner.

Kimisinin bugününden umut yokken yarına,
Kimi sevda yare düşer, aşık olur yar’ına.

Kimi sevdalandım diye, tamah eder paraya.
Kimi dostlar arasında nifak sokar araya.

Kimi denize sağarken gökteki yıldızları,
Kimisi gençlik çağında arar güzel kızları.

Kimisinin yüzü aydır, kimisinde kirpik ok.
Kimisinin kaşı yaydır, kimisinin zülfü çok.

Kimi yeşil, kimi mavi, kimisinde ela göz,
Kimisinin boyu selvi, kimisinde tatlı söz.

Kimisinde dudak baldır, sevda bulur arıda,
Kimisinde yanak güldür, bülbül kalır arada.

Kimi sevda Kerem Aslı, kimisinde Mecnun’dur.
Sonsuz sevda çeken biri şu gördüğün acundur.

Mevlana pervane gibi, dönüyorken kubbede,
Binbir sevdayı keşfetmiş, derhadaki habbede.

Kimi düşmüştür çöllere, leylasını arıyor.
Kimi her dost meclisinde Taptuk’unu soruyor.

Kimi sevda ile üfler, ağlatır şu ney’ini,
Kimi sevdadan kaybetmiş, var olan her şeyini.

Kimi sevda gökte aydır, kimisi deryada su,
Kimi gülde oyalanır, sevda bulur doğrusu.

Kimi sevda yüce dağdır, kimisi kara toprak,
Kimisinde ulu çınar, kimisinde dal yaprak.

Kimi sevda bahar yazdır, kimi bataklıkta saz,
Kimisi dillerde nazdır, kimisi göllerde kaz.

Kimi rakı şişesinde balık olmayı özler.
Kimi ince uzun yolda sevdalısını gözler.

Kimi çıkar gökyüzüne, seyir eder alemi,
Kimi iner yeryüzüne çeker sonsuz elemi.

Kimi Arş-ı alâdadır, kimi yedi kat yerde,
Kimi pembe bulut arar, kimi kalır seferde.

Arş-ı alâdakileri ışık olur da coşar,
Yedi kat yerdekileri yanardağ olur taşar.

Kimi sevda sonsuz yaşam, kimisinde ölümdür.
Her tür sevda çeken insan bahçemdeki gülümdür.

Her türlü sevdadan içtim, ızdırabından geçtim,
Yaktığım sevda odunda, ben dumanını seçtim.

Yar aşkına, yer aşkına, iltifatım olmaz ki! ...
Canan alsa tenden canı, benim sevdam solmaz ki! ...